Rozwój mowy trzylatka. Co powinno zaniepokoić?
28 maja
Trzylatki najczęściej trafiają do logopedy, kiedy
rodzice zaniepokojeni są ich rozwojem mowy. Dziecko trzyletnie w normie
rozwojowej powinno posługiwać się mową dość sprawnie i powinno być rozumiane
nie tylko przez najbliższych, ale również przez obcych.
Jak rozwija się mowa trzylatka
Trzyletnie dzieci posługują się już zdaniami. Niekiedy
rodzic sam jest zaskoczony, jak jego trzylatek potrafi opowiadać. Tak, tak…
trzyletnie dzieci są zdolne do budowania niesamowitych historii. Potrafią już
opowiedzieć, co działo się w przedszkolu. Pod koniec tego okresu budują zdania
podrzędnie złożone. Adekwatnie odpowiadają na proste pytania otwarte dotyczące
codziennych spraw. Dziecko posługuje się
już kategoriami gramatycznymi, zaczyna poprawnie odmieniać rzeczowniki, choć
oczywiście zdarzają się jeszcze błędy. Kształtowanie systemu językowego będzie
trwało jeszcze kilka lat. Wymawia wszystkie samogłoski oprócz nosowych.
Większość dzieci nie wymawia jeszcze głosek szeleszczących <sz>,
<ż>, <cz>, <dż>., ani <r>. Może zmiękczać głoski
syczące.
Jeśli dziecko wymawia
jakiekolwiek głoski niewłaściwie, np. z językiem między zębami, wówczas jest to
błąd na każdym etapie kształtowania systemu językowego. Należy to skonsultować
ze specjalistą.
Poniżej
przedstawię opis rozwoju systemu
słownikowego i semantycznego u dzieci wg Marii Zarębiny.
Warstwa słownikowa
|
Charakterystyka
|
Pierwsza
warstwa słownikowa
|
Zaczyna
kształtować się w 10. miesiącu życia dziecka, ale może również przypadać na
koniec 2. roku życia. Wielkość
słownika w waha się od ok. 50 do 100 wyrazów. Występują jednak znaczne
rozbieżności ilościowe w opracowaniach słownika chłopca i dwóch dziewczynek,
badanych przez autorkę. Słownik chłopca wynosił 32 wyrazy, a dziewczynek
kolejno: 118 i 178 wyrazów. Należy jednak przyjąć, że tempo rozwoju zależne
jest od wielu czynników, m.in. aktywności dziecka, niekiedy płci, od jego
wrodzonych zdolności. Na pierwszą warstwę słownikową składają się:
samodzielne wyrazy subiektywne, wykrzykniki, wyrazy prymarnie nazywające:
rzeczowniki i czasowniki, niewiele pojawia się wyrazów sekundarnie
nazywających: przymiotników i przysłówków podobnie jak wyrazów wskazujących:
zaimków. W tym okresie zatarta jest różnica między częściami mowy. Wyrazy są
niefleksyjne, wieloznaczne, a pojedyncze słowo może stać się całym
wypowiedzeniem.
|
Druga
warstwa słownikowa
|
Przypada
na ok. 2. rok życia dziecka. Następuje wówczas gwałtowny wzrost słownictwa.
Liczba wyrazów, którymi może posługiwać się dziecko wynosi 500. Powiększa się liczba rzeczowników i
czasowników, a także przymiotników i przysłówków. Rozszerza się również ich
zakres znaczeniowy. Dziecko częściej zaczyna używać również wyrazów
wskazujących, zaimków. Pojawiają się wyrazy szeregujące – liczebniki oraz
morfemu luźne: partykuły, przyimki, spójniki. Rola wykrzykników i onomatopei
maleje. Pojawiają się neologizmy słowotwórcze. Następuje usunięcie tworów
bezfleksyjnych, nieodmiennych rzeczowników, czasowników, przymiotników,
usunięcie wyrazów wieloznacznych, czyli wyraźne oddzielenie wyrazów
obiektywnych od subiektywnych.
|
Trzecia
warstwa słownikowa
|
W
trzeciej warstwie umacniają się wszystkie wyrazy, które występowały w drugiej
warstwie słownikowej. Hierarchia wyrazów w słowniku dziecka w wieku
przedszkolnym przypomina proporcje w języku dorosłych. Około połowę zajmują
rzeczowniki, ok. 25 proc. czasowniki, przymiotniki wraz z przysłówkami ok. 13
proc., razem wyrazy nazywające to ok. 90 proc. Pozostałe 10 proc. to wyrazy
wskazujące, szeregujące, expresiva i wyrazy funkcyjne, które w słowniku
dziecka nie obejmują nawet 2 proc. Słownik 6-letniego dziecka wynosi od 4000
do 6000 leksemów.
|
Migdały
Bardzo często w tym czasie ujawniają się problemy z
migdałami. Jeśli dziecko przez większość dnia ma otwartą buzię, łapie infekcje
górnych dróg oddechowych, chrapie w nocy, śpi z otwartą buzią, możemy
podejrzewać, że przyczyną są problemy natury laryngologicznej. Warto wówczas
wybrać się na wizytę do lekarza, by skontrolował migdały i zobaczył, czy nie
jest przerośnięty trzeci migdał. Przy okazji zaleca się wykonanie badania
słuchu.
Zabawa
Trzyletnie dzieci już coraz dłużej się bawią. Potrafią bawić
się w udawanie, np. udają, że kamienie to pączki. Przypisują role, np. Jaś jest
lekarzem, a Ola pacjentem. Trzyletnie dzieci rozwijają zabawy tematyczne.
Jedzenie a mowa
Trzylatek umie już samodzielnie jeść. Powinien również jeść
wszystkie konsystencje. Jeśli trzylatek nie
akceptuje wszystkich konsystencji, bardzo „wybrzydza” przy jedzeniu, nie je
wielu produktów, wówczas taki stan rzeczy może mieć bardziej złożone przyczyny.
Problemy z jedzeniem mogą świadczyć o nadwrażliwości jamy ustnej, wybiórczości
pokarmowej, co może mieć swoje źródło w problemach integracji sensorycznej.
Jedzenie ćwiczy narządy artykulacyjne. Dziecko, które nie potrafi żuć i/lub
prawidłowo połykać, w większości przypadków ma problemy z wymową.
W tym okresie następują wzrok sprawności komunikacyjnych i
społecznych. Dziecko na placu zabaw potrafi nawiązywać nowe znajomości i coraz
lepiej dogaduje się z rówieśnikami. Dziecko zaczyna rozumieć reguły i zasady
społeczne.
Sprawdź, czy możesz być spokojny/ spokojna o rozwój mowy
swojej pociechy
Jeśli przynajmniej na trzy z tych pytań
odpowiedziałaś/odpowiedziałeś twierdząco, skonsultuj się ze specjalistą:
- moje dziecko mówi bardzo mało, zaledwie kilkanaście słów;
- nikt nie rozumie mojego dziecka, poza najbliższymi;
- moje dziecko nie buduje zdań;
- moje dziecko nie potrafi zadawać pytań;
- moje dziecko nie potrafi opowiadać;
- moje dziecko ma cały czas otwartą buzię;
- moje dziecko śpi z otwartą buzią;
- moje dziecko chrapie w nocy;
- moje dziecko nie nawiązuje kontaktu wzrokowego;
- moje dziecko nie potrafi utrzymać kontaktu wzrokowego;
- moje dziecko nie rozumie poleceń typu: podaj buty, które
są na stole;
- moje dziecko nie potrafi wskazać części ciała, nie
odpowiada na pytanie: pokaż, gdzie masz nosek itp.;
- moje dziecko często ma katar;
- moje dziecko nie chce jeść różnych konsystencji pokarmów;
- moje dziecko nie je wielu produktów spożywczych, bardzo
wybrzydza;
- moje dziecko nie lubi głośniejszych dźwięków, np. dźwięku
suszarki, odkurzacza, zawsze się złości i zatyka uszy;
- moje dziecko ma smoczek;
- moje dziecko pije z butelki ze smoczkiem;
- moje dziecko nie potrafi bawić się w udawanie.
Jakie książki dla trzylatka:
- Gdzie idziemy? Anna- Clara Tidholm
- Wymyśl coś! Anna- Clara Tidholm
- Jest tam kto? Anna- Clara Tidholm
- Różnimisie. Agata Królak
- Z muchą na luzie ćwiczymy buzię, Narta Galewska-Kustra, Joanna Kłos
- Naciśnij mnie, Herve Tullet
- Bardzo głodna gąsienica, Eric Carle
- Śpij, króliczku. Jorg Muhl
- Wiosna na ulicy Czereśniowej, R.S. Berner
- Turlututu, akuku, to ja. Herve Tullet (wszystkie pozycje tego autora godne są uwagi)
0 komentarze