Stowarzyszenie "Karuzela" ma pod opieką głównie dzieci z autyzmem, ale też m.in. z ADHD. O pomyśle stowarzyszenia na nakręcenie poradnikowych filmów pisałam kilka postów niżej. Pierwszy film już jest i mnie się bardzo podoba. Pomysł nowatorski. A w filmie występują podopieczni stowarzyszenia.
Pierwszy odcinek poświęcony jest rytuałom dnia codziennego.
Obejrzyj pierwszy odcinek filmowego poradnika Karuzeli - "Powitanie"
Zachęcam rodziców, także dzieci, które nie mają żadnych zaburzeń, żeby wykorzystali oznaczanie pogody każdego dnia. Wystarczy przygotować kalendarz oraz nalepki z różnymi symbolami pogody - słoneczko, chmurka, deszcz, śnieg. Mogą to być również zwykłe kartki z bloku technicznego, z naszymi rysunkami podklejone dwustronną taśmą. Za każdym razem rano z maluchem sprawdzamy pogodę, niebo i wklejamy do kalendarza odpowiednie oznaczenie. Świetna zabawa dla dzieci z opóźnionym rozwojem mowy.

To również żadna nowość. Dla rodziców jednak pomysł może okazać się pomocny. Jeśli ćwiczymy z dzieckiem daną głoskę, możemy wyciąć obrazki i poprosić o utworzenie z nimi zdań. Obrazek wstawiamy w miejsce, w którym występuje dany wyraz.
Obrazki pochodzą z książki: Sprawka Romana, Terapia logopedyczna głosek szeregu syczącego. Scenariusze zajęć.

Ta zabawa to żadna nowość, nie wiem, kto pierwszy ją opisał, ale ja pomysł po prostu powielam. Wydaje mi się jednak idealny na niedzielne przedpołudnie. Potrzebna bułka tarta i jakieś naczynie lub blacha do ciasta. Czyli wszystko co mamy pod ręką, kiedy szykujemy obiad.
Tu do malowania po bułce wykorzystaliśmy kredę, ale może to być słomka lub po prostu palce.

Dzieciaki są najlepszą inspiracją. Za każdym razem jak spędzam czas z dziećmi, czegoś się od nich uczę. Wprowadzam zabawę i po chwili ma ona zupełnie inny, nieoczekiwany przebieg. To jest chyba magia dzieciństwa. Rzadko patrzymy oczami dziecka, ale kiedy spędzamy z dzieckiem czas, jak troszkę się poddamy jego wyobraźni, mamy szansę zobaczyć inny świat. Brzmi banalnie, patetycznie, ale czasem udaje mi się tego doświadczyć. Tak jak kilka dni temu.
Był pochmurny, deszczowy dzień. Dzieci były zafascynowane bańkami. W domu po półgodzinne zabawie byłoby wszystko mokre. Zatem szybka decyzja. Kalosze, płaszcze i heja na dwór. Wzięliśmy bańki ze sobą. Zwykłe bańki, a tej radości w ich oczach nie da się opisać. Ale dzieci jeszcze zażyczyły sobie "psik, psik", czyli zwykły spryskiwacz. Może to być butelka po płynie do mycia okien napełniona wodą. Najlepiej wodą. Dzieci wpadły na pomysł, by zestrzeliwać wodą bańki, które ja puszczałam. Uwierzcie mi, zabawa z 2,5-latkami trwała ok. 40 minut. Kolejna jej część to atak na ciocię (czyli na mnie) spryskiwaczem. Ubaw po pachy! Ale już nie dla mnie... Ja byłam cała mokra.
Można też bańki deptać.
Jeszcze tylko jedna uwaga... starajmy się nawet w deszczowe dni spędzać z dzieckiem czas na świeżym powietrzu. Pamiętacie bieganie po kałużach? Było naprawdę fajnie.

Do tej zabawy wystarczą kreda i blok z czarnych kartek. To będzie mój nowy nabytek z Anglii. Mam nadzieję, że w Polsce również są takie bloki. Jeśli nie ma lub nie macie takiego pod ręką, do wyboru jest kilka rozwiązań opcjonalnych. Można kupić czarny karton lub blok kolorowy techniczny, ale wtedy mamy tylko jedną czarną kartkę i ewentualnie kilka ciemnych, które też się sprawdzą. Można również pomalować na czarno białą kartkę.
Na tak przygotowanej stronie rysujemy kredą. Dzieciaki uwielbiają tę zabawę z kilku powodów - kreda to niecodzienne narzędzie zabaw, łatwo się ją trzyma, można ją rozcierać. Możemy wcześniej wymyślić historyjkę i do niej robić rysunki albo po prostu rysować, co wyobraźnia podpowie. Zabawa dla dzieciaków od 2,5 lat. Można próbować też z młodszymi. Zachęcam!

Ciastolina to świetna pomoc. Podoba się większości dzieciakom. To produkt, który można kupić niemal w każdym supermarkecie, nie jest zbyt drogi a zajmuje dziecko na kilkanaście minut a nawet dłużej.
Sposobów na zabawę z ciastoliną jest mnóstwo. Można wykrajać różne kształty, robić pieczątki, większość pudełek, gdzie są ciastoliny ma taką opcję. Można kupić gotowe zestawy do robienia słodkości, pizzy czy innych przysmaków. Można też tworzyć, co tylko wyobraźnia podpowie. Bo w tych zabawach chodzi przede wszystkim o rozbudzanie wyobraźni, kreatywności, ćwiczenia motoryki małej, która tak ważna jest dla mowy.
Porady: wybierajmy ciastolinę sprawdzonych firm. Ja kupiłam w Biedronce, jest pachnąca i dobra jakościowo, bo nie przykleja się do rączek. Dzieci małe (2-3lata) powinny się bawić tylko pod naszym okiem.

Ja pamiętam doskonale. Nie wiem, czy dziś dzieciaki w szkole również robią podobne. Jeśli nie, zróbcie taką z dzieckiem w domu. Satysfakcja gwarantowana!
Potrzebujemy kartki ciemnej, najlepiej niech to będzie kolorowy blok techniczny i kartka granatowa. Ja użyłam fioletowej, bo nie miałam innego koloru. Następnie kupujemy pastę do zębów. Wybrałam taką z Biedronki, ale kiedy przyszłam do domu, okazało się, że jest zielona. Mnie zależało na białej, bo miał na kartce powstać pejzaż zimowy. Na całe szczęście efekt był jeszcze lepszy. Ta zielona pasta po wyschnięciu zmieniała kolor na biały. Był zatem element zaskoczenia.
Żeby zabawa była ciekawsza, można ułożyć do niej historię. Następnie czytamy ją dziecku i prosimy o zrobienie do opowiadania ilustracji. W ten sposób kształtujemy wyobraźnię, kreatywność, ale też umiejętności językowe i motorykę małą. 

Oto moja krótka historia...
Jest piękny zimowy wieczór. Z nieba pada śnieg. Wszędzie jest biało.
Nawet gałęzie największego w okolicy drzewa są pokryte białym puchem. I dom mojej ukochanej babci też jest cały biały. Jeszcze kilka godzin temu prowadziła do niego wydeptana ścieżka, ale teraz wszystkie ślady schowane są pod śnieżną pierzyną.
O, jest mój bałwan. Jaki uśmiechnięty! Na głowie ma garnuszek, marchewka jest jego nosem, kamyczki oczami a z gałęzi ma zrobione rączki. A wiesz dlaczego bałwan tak się cieszy....? Jak napada jeszcze więcej śniegu, stworzę mu przyjaciela. Jutro zrobię takiego samego bałwana.

Po przeczytaniu krótkiego opowiadania, prosimy dziecko, by zrobiło do niego ilustrację. Możemy dziecku podpowiadać, zadając pomocnicze pytania typu: jaka to pora roku, co było pokryte śniegiem (przy okazji ćwiczymy wyrażenia metaforyczne: biały puch, śnieżna pierzyna), kto się w opowiadaniu uśmiecha... itp...
Młodszym dzieciom można na rysunku naszkicować domek, bałwana, by później wypełniły rysunki pastą do zębów. Ale dopiero po tym, jak opowiedzą o historyjce. Jeśli dziecko ma problem z mową, wówczas więcej opowiadamy sami. Wtedy dzielimy obrazek na prostsze elementy, które dziecko może powtórzyć: dom, dach, dym, okno, oczy, uszy ... lub prosimy o wskazanie... rączek, noska, guzików, buzi, drzewa.

Zapewne wielu z Was zna już tę zabawę w różnych wersjach. Mnie dziś zainspirowały śrubki. Kupiłam w ubiegłym roku komplet śrubek, nie dla samych śrubek, ale spodobało mi się pudełko. Szkoda mi jednak było pozbywać się jego zawartości, stąd śrubki stały w rogu bezużyteczne. Ale w końcu się przydadzą.
Zatem do zabawy potrzebujemy śrubek różnej wielkości - trzy rodzaje po kilka z każdego rodzaju. Potrzebne nam też będą opakowania po jajkach niespodziankach.



Do jajek wrzucamy po każdym rodzaju śrubek i tworzymy pary. W dwóch jajkach muszą być takie same śrubki, w tej samej liczbie, żeby po poruszeniu jajkami dźwięk był ten sam.


Podajemy dziecku trzy jajka, które wydają różne dźwięki. My mamy kolejne trzy. Jedna z propozycji zabawy brzmi: poruszamy naszym jajkiem i prosimy, by dziecko ze swoich wybrało to, które wydaje ten sam dźwięk.

UWAGA! Na wszelki wypadek tylko ostrzeżenie. Dzieci nie mogą się tym bawić bez naszego udziału ze względu na wykorzystanie niebezpiecznych narzędzi :) Zatem bacznie pilnujemy przebiegu zabawy, a następnie śrubki chowamy w bezpieczne miejsce. Możemy wykorzystać inne materiały, które będą wydawały dźwięki.

Świetny pomysł radomskiego Stowarzyszenia "Karuzela", które od kilku lat pomaga najmłodszym ze spektrum autyzmu.
Stowarzyszenie postanowiło nakręcić krótkie filmy. Specjaliści dzięki temu pokażą, jak można nauczyć dziecko z autyzmem czekania, podpowiedzą też na przykład, jak zachęcić dziecko do sprzątania.
Szczegóły na www.karuzela.org
a więcej na temat:
Pokażą, jak pracować z dzieckiem z autyzmem. Na filmie

Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku, 

siły, wytrwałości i jak najwięcej powodów do radości. 

Żebyśmy na koniec 2015 roku mogli powiedzieć, że mamy za sobą 12 udanych miesięcy.