Rozwój mowy trzylatka. Co powinno zaniepokoić?

28 maja


Trzylatki najczęściej trafiają do logopedy, kiedy rodzice zaniepokojeni są ich rozwojem mowy. Dziecko trzyletnie w normie rozwojowej powinno posługiwać się mową dość sprawnie i powinno być rozumiane nie tylko przez najbliższych, ale również przez obcych. 

Jak rozwija się mowa trzylatka
Trzyletnie dzieci posługują się już zdaniami. Niekiedy rodzic sam jest zaskoczony, jak jego trzylatek potrafi opowiadać. Tak, tak… trzyletnie dzieci są zdolne do budowania niesamowitych historii. Potrafią już opowiedzieć, co działo się w przedszkolu. Pod koniec tego okresu budują zdania podrzędnie złożone. Adekwatnie odpowiadają na proste pytania otwarte dotyczące codziennych spraw.  Dziecko posługuje się już kategoriami gramatycznymi, zaczyna poprawnie odmieniać rzeczowniki, choć oczywiście zdarzają się jeszcze błędy. Kształtowanie systemu językowego będzie trwało jeszcze kilka lat. Wymawia wszystkie samogłoski oprócz nosowych. Większość dzieci nie wymawia jeszcze głosek szeleszczących <sz>, <ż>, <cz>, <dż>., ani <r>. Może zmiękczać głoski syczące.
Jeśli dziecko wymawia jakiekolwiek głoski niewłaściwie, np. z językiem między zębami, wówczas jest to błąd na każdym etapie kształtowania systemu językowego. Należy to skonsultować ze specjalistą.

Poniżej przedstawię  opis rozwoju systemu słownikowego i semantycznego u dzieci wg Marii Zarębiny.
Warstwa słownikowa
Charakterystyka
Pierwsza warstwa słownikowa
Zaczyna kształtować się w 10. miesiącu życia dziecka, ale może również przypadać na koniec 2. roku życia.  Wielkość słownika w waha się od ok. 50 do 100 wyrazów. Występują jednak znaczne rozbieżności ilościowe w opracowaniach słownika chłopca i dwóch dziewczynek, badanych przez autorkę. Słownik chłopca wynosił 32 wyrazy, a dziewczynek kolejno: 118 i 178 wyrazów. Należy jednak przyjąć, że tempo rozwoju zależne jest od wielu czynników, m.in. aktywności dziecka, niekiedy płci, od jego wrodzonych zdolności. Na pierwszą warstwę słownikową składają się: samodzielne wyrazy subiektywne, wykrzykniki, wyrazy prymarnie nazywające: rzeczowniki i czasowniki, niewiele pojawia się wyrazów sekundarnie nazywających: przymiotników i przysłówków podobnie jak wyrazów wskazujących: zaimków. W tym okresie zatarta jest różnica między częściami mowy. Wyrazy są niefleksyjne, wieloznaczne, a pojedyncze słowo może stać się całym wypowiedzeniem.
Druga warstwa słownikowa
Przypada na ok. 2. rok życia dziecka. Następuje wówczas gwałtowny wzrost słownictwa. Liczba wyrazów, którymi może posługiwać się dziecko wynosi 500.  Powiększa się liczba rzeczowników i czasowników, a także przymiotników i przysłówków. Rozszerza się również ich zakres znaczeniowy. Dziecko częściej zaczyna używać również wyrazów wskazujących, zaimków. Pojawiają się wyrazy szeregujące – liczebniki oraz morfemu luźne: partykuły, przyimki, spójniki. Rola wykrzykników i onomatopei maleje. Pojawiają się neologizmy słowotwórcze. Następuje usunięcie tworów bezfleksyjnych, nieodmiennych rzeczowników, czasowników, przymiotników, usunięcie wyrazów wieloznacznych, czyli wyraźne oddzielenie wyrazów obiektywnych od subiektywnych.
Trzecia warstwa słownikowa
W trzeciej warstwie umacniają się wszystkie wyrazy, które występowały w drugiej warstwie słownikowej. Hierarchia wyrazów w słowniku dziecka w wieku przedszkolnym przypomina proporcje w języku dorosłych. Około połowę zajmują rzeczowniki, ok. 25 proc. czasowniki, przymiotniki wraz z przysłówkami ok. 13 proc., razem wyrazy nazywające to ok. 90 proc. Pozostałe 10 proc. to wyrazy wskazujące, szeregujące, expresiva i wyrazy funkcyjne, które w słowniku dziecka nie obejmują nawet 2 proc. Słownik 6-letniego dziecka wynosi od 4000 do 6000 leksemów.

Migdały
Bardzo często w tym czasie ujawniają się problemy z migdałami. Jeśli dziecko przez większość dnia ma otwartą buzię, łapie infekcje górnych dróg oddechowych, chrapie w nocy, śpi z otwartą buzią, możemy podejrzewać, że przyczyną są problemy natury laryngologicznej. Warto wówczas wybrać się na wizytę do lekarza, by skontrolował migdały i zobaczył, czy nie jest przerośnięty trzeci migdał. Przy okazji zaleca się wykonanie badania słuchu.
Zabawa
Trzyletnie dzieci już coraz dłużej się bawią. Potrafią bawić się w udawanie, np. udają, że kamienie to pączki. Przypisują role, np. Jaś jest lekarzem, a Ola pacjentem. Trzyletnie dzieci rozwijają zabawy tematyczne.
Jedzenie a mowa
Trzylatek umie już samodzielnie jeść. Powinien również jeść wszystkie konsystencje. Jeśli trzylatek nie akceptuje wszystkich konsystencji, bardzo „wybrzydza” przy jedzeniu, nie je wielu produktów, wówczas taki stan rzeczy może mieć bardziej złożone przyczyny. Problemy z jedzeniem mogą świadczyć o nadwrażliwości jamy ustnej, wybiórczości pokarmowej, co może mieć swoje źródło w problemach integracji sensorycznej. Jedzenie ćwiczy narządy artykulacyjne. Dziecko, które nie potrafi żuć i/lub prawidłowo połykać, w większości przypadków ma problemy z wymową.
W tym okresie następują wzrok sprawności komunikacyjnych i społecznych. Dziecko na placu zabaw potrafi nawiązywać nowe znajomości i coraz lepiej dogaduje się z rówieśnikami. Dziecko zaczyna rozumieć reguły i zasady społeczne.
Sprawdź, czy możesz być spokojny/ spokojna o rozwój mowy swojej pociechy
Jeśli przynajmniej na trzy z tych pytań odpowiedziałaś/odpowiedziałeś twierdząco, skonsultuj się ze specjalistą:
- moje dziecko mówi bardzo mało, zaledwie kilkanaście słów;
- nikt nie rozumie mojego dziecka, poza najbliższymi;
- moje dziecko nie buduje zdań;
- moje dziecko nie potrafi zadawać pytań;
- moje dziecko nie potrafi opowiadać;
- moje dziecko ma cały czas otwartą buzię;
- moje dziecko śpi z otwartą buzią;
- moje dziecko chrapie w nocy;
- moje dziecko nie nawiązuje kontaktu wzrokowego;
- moje dziecko nie potrafi utrzymać kontaktu wzrokowego;
- moje dziecko nie rozumie poleceń typu: podaj buty, które są na stole;
- moje dziecko nie potrafi wskazać części ciała, nie odpowiada na pytanie: pokaż, gdzie masz nosek itp.;
- moje dziecko często ma katar;
- moje dziecko nie chce jeść różnych konsystencji pokarmów;
- moje dziecko nie je wielu produktów spożywczych, bardzo wybrzydza;
- moje dziecko nie lubi głośniejszych dźwięków, np. dźwięku suszarki, odkurzacza, zawsze się złości i zatyka uszy;
- moje dziecko ma smoczek;
- moje dziecko pije z butelki ze smoczkiem;
- moje dziecko nie potrafi bawić się w udawanie.

Jakie książki dla trzylatka:

  1.  Gdzie idziemy? Anna- Clara Tidholm        
  2. Wymyśl coś! Anna- Clara Tidholm
  3.  Jest tam kto? Anna- Clara Tidholm
  4.  Różnimisie. Agata Królak
  5. Z muchą na luzie ćwiczymy buzię, Narta Galewska-Kustra, Joanna Kłos 
  6.      Naciśnij mnie, Herve Tullet     
  7.  Bardzo głodna gąsienica, Eric Carle
  8. Śpij, króliczku. Jorg Muhl
  9. Wiosna na ulicy Czereśniowej, R.S. Berner 
  10.    Turlututu, akuku, to ja. Herve Tullet (wszystkie pozycje tego autora godne są uwagi)

Podobne wpisy

0 komentarze

Popular Posts