Pierwsza wizyta u logopedy zazwyczaj stresuje rodziców i dziecko. Warto wcześniej wiedzieć, jak się do takiej wizyty przygotować i czego można się spodziewać. Jeśli coś jest bardziej znane, mniej przeraża. To od czego zaczynamy... 

Od rozmowy telefonicznej. Zwykle już telefonicznie staram się dopytać o kilka szczegółów. Przede wszystkim interesuje mnie wiek pacjenta, a także kilka informacji na temat problemów, które niepokoją rodziców (ewentualnie bliskich, jeśli chodzi o osobę dorosłą). Wtedy mogę przygotować odpowiednie testy dostosowane do wieku pacjenta, wiem również, na co szczególnie powinnam zwrócić uwagę podczas badania. 

Kiedy zaczynałam pracę, na pierwszej wizycie spotykałam się z rodzicami i z dzieckiem jednocześnie. Taki system jednak u mnie się nie sprawdził. Dziecko zazwyczaj bardzo absorbowało naszą uwagę, nie o wszystkim mogłam też z opiekunem swobodnie rozmawiać. Wolę podzielić spotkanie na dwa. Najpierw z rodzicem, a później z dzieckiem. 

Spotkanie z rodzicem. Proszę rodzica o przygotowanie dotychczasowej dokumentacji medycznej. Proszę również o nagranie krótkich filmików, kiedy dziecko je oraz gdy się bawi (dotyczy to dzieci do ok. 6 r.ż., chyba że rodzic wcześniej telefonicznie mi mówi, że ma na przykład siedmiolatka niejadka lub dziecko z niepełnosprawnością). Filmiki oglądam na pierwszej wizycie z rodzicem, oceniam wstępnie pracę aparatu artykulacyjnego dziecka, sposób połykania. Mogę też zaobserwować, w jaki sposób dziecko ma podawane posiłki, jak siedzi, gdy je, itp. Z filmiku, na którym dziecko się bawi, również można wyciągnąć kilka ważnych wniosków. Obserwuję bowiem, jak dziecko siedzi, czy wydaje jakieś dźwięki, w jaki sposób manipuluje przedmiotami, jak wygląda jego zabawa. Wcześniej też mailowo przesyłam pytania do rodziców, oto przykładowa lista (jeśli podczas rozmowy dowiaduję się, że dziecko ma orzeczoną niepełnosprawność, wówczas pytania są nieco inne):